Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

corruptelae N F

  • 1 corruptela

    corruption/bribery/suborning; corrupting/perverting influence; seducer/misleader seduction/seducing; enticement to sexual misconduct; brothel/place of seduction

    Latin-English dictionary > corruptela

  • 2 corruptela

    corruptēla, ae, f. (corrumpo), das Verderben, 1) das physische, c. ventris, Anthim. praef. p. 7, 16 u. 25; u. c. 25 u. 66. – 2) das moralische, der Verderb (s. Drak. Liv. 39, 9, 3), a) übh.: largitionem corruptelam esse dixit, Cic.: tantam esse corruptelam malae consuetudinis (Genet. subj.), ut etc., Cic.: via una corruptelae Bacchanalia erant, der einzige Weg zum V. (den Jüngling zu verderben), Liv.: collabi in corruptelam suam, Plaut.: mores hāc dulcedine (cantus) corruptelāque depravati, verführerischen Reiz, Cic. – b) insbes.: α) die Verführung zum Schlechten, namentl. durch Geschenke usw., die Bestechung, ista c. servi, Cic.: c. hominum, Cic.: pecuniosi rei corruptelam iudicii molientes, Cic. – mit Ang. von seiten wessen? durch ab m. Abl., iudicii od. accusatoris c. ab reo, Cic. – β) die Verführung zur Unzucht, die Schändung, Entehrung, seditionem in populo fore, corruptelam et adulterium domi, Cic. – gew. im Plur., hominum, Plaut.: corruptelae mulierum, Cic.: famosus illecebris corruptelisque, Suet.: stupra dico et corruptelas et adulteria, incesta denique, Cic.: corruptelae omnis generis fieri coeptae, Liv.: scire corruptelarum omnis generis eam officinam esse, Liv.: adulescentulum corruptelarum illecebris irretire, Cic. – meton. αα) = der Verführer, eine Pest, communis c. nostrûm liberûm, Ter. adelph. 793. – ββ) der Ort der Verführung, einliederliches Haus, Frontin. aqu. 76.

    lateinisch-deutsches > corruptela

  • 3 corruptela

    corruptēla, ae, f. (corrumpo), das Verderben, 1) das physische, c. ventris, Anthim. praef. p. 7, 16 u. 25; u. c. 25 u. 66. – 2) das moralische, der Verderb (s. Drak. Liv. 39, 9, 3), a) übh.: largitionem corruptelam esse dixit, Cic.: tantam esse corruptelam malae consuetudinis (Genet. subj.), ut etc., Cic.: via una corruptelae Bacchanalia erant, der einzige Weg zum V. (den Jüngling zu verderben), Liv.: collabi in corruptelam suam, Plaut.: mores hāc dulcedine (cantus) corruptelāque depravati, verführerischen Reiz, Cic. – b) insbes.: α) die Verführung zum Schlechten, namentl. durch Geschenke usw., die Bestechung, ista c. servi, Cic.: c. hominum, Cic.: pecuniosi rei corruptelam iudicii molientes, Cic. – mit Ang. von seiten wessen? durch ab m. Abl., iudicii od. accusatoris c. ab reo, Cic. – β) die Verführung zur Unzucht, die Schändung, Entehrung, seditionem in populo fore, corruptelam et adulterium domi, Cic. – gew. im Plur., hominum, Plaut.: corruptelae mulierum, Cic.: famosus illecebris corruptelisque, Suet.: stupra dico et corruptelas et adulteria, incesta denique, Cic.: corruptelae omnis generis fieri coeptae, Liv.: scire corruptelarum omnis generis eam officinam esse, Liv.: adulescentulum corruptelarum illecebris irretire, Cic. – meton. αα) = der Verführer, eine Pest, communis c. nostrûm liberûm, Ter. adelph. 793. – ββ) der Ort der Verführung, ein
    ————
    liederliches Haus, Frontin. aqu. 76.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > corruptela

  • 4 corruptela

    corruptēla, ae, f. [corrumpo] [st1]1 [-] ce qui gâte, ce qui corrompt.    - corruptela malae cansuetudinis, Cic. Leg. 1, 33: la corruption des mauvaises habitudes. --- Plaut. Truc. 671.    - largitionem 'corruptelam' dixit esse, Cic.: il a dit que les largesses sont une (forme de) corruption. [st1]2 [-] séduction, corruption, dépravation.    - corruptela mulierum, Cic. Verr. 2, 134: action de débaucher des femmes. [st1]3 [-] séducteur, corrupteur.    - Ter. Ad. 793. [st1]4 [-] lieu de perdition.    - Frontin. Aq. 77.
    * * *
    corruptēla, ae, f. [corrumpo] [st1]1 [-] ce qui gâte, ce qui corrompt.    - corruptela malae cansuetudinis, Cic. Leg. 1, 33: la corruption des mauvaises habitudes. --- Plaut. Truc. 671.    - largitionem 'corruptelam' dixit esse, Cic.: il a dit que les largesses sont une (forme de) corruption. [st1]2 [-] séduction, corruption, dépravation.    - corruptela mulierum, Cic. Verr. 2, 134: action de débaucher des femmes. [st1]3 [-] séducteur, corrupteur.    - Ter. Ad. 793. [st1]4 [-] lieu de perdition.    - Frontin. Aq. 77.
    * * *
        Corruptela, corruptelae, pen. prod. Cic. Corrompure et perte, Ce qui corrompt et gaste.

    Dictionarium latinogallicum > corruptela

  • 5 corruptēla (conr-)

        corruptēla (conr-) ae, f    [corruptus], a corrupting, corruption, seduction, bribery: mores hac corruptelā depravati: via corruptelae, L.: mulierum: servi.—A seducer, misleader: liberūm, T.

    Latin-English dictionary > corruptēla (conr-)

  • 6 conruptela

    corruptēla ( conr-), ante-class. also corrumptēla, ae, f. [corrumpo], that which corrupts, a corrupting, corruption, seduction, bribery, etc.
    I.
    Prop. (freq. and class. in sing. and plur.):

    mores hac (sc. cantūs) dulcedine corruptelaque depravati,

    Cic. Leg. 2, 15, 38:

    collapsus est hic in corruptelam suam,

    Plaut. Truc. 3, 2, 3:

    quem (adulescentulum) corruptelarum illecebris irretisses,

    Cic. Cat. 1, 6, 13:

    stupra dico et corruptelas et adulteria,

    id. Tusc. 4, 35, 75; cf. Suet. Claud. 16:

    via una corruptelae Bacchanalia erant,

    Liv. 39, 9, 3: malae consuetudinis ( gen. subj.), Cic. Leg. 1, 12, 33: mulierum ( gen. obj.), id. Verr. 2, 2, 54, § 134; cf.

    servi,

    id. Deiot. 11, 30.—
    II.
    Meton. (abstr. pro concreto).
    A.
    A corrupter, seducer, misleader:

    nostrūm liberūm,

    Ter. Ad. 5, 3, 7:

    is apud scortum corrumptelast liberis,

    Plaut. As. 5, 2, 17.—
    * B.
    A place of seduction, Front. Aquaed. 76.

    Lewis & Short latin dictionary > conruptela

  • 7 corrumptela

    corruptēla ( conr-), ante-class. also corrumptēla, ae, f. [corrumpo], that which corrupts, a corrupting, corruption, seduction, bribery, etc.
    I.
    Prop. (freq. and class. in sing. and plur.):

    mores hac (sc. cantūs) dulcedine corruptelaque depravati,

    Cic. Leg. 2, 15, 38:

    collapsus est hic in corruptelam suam,

    Plaut. Truc. 3, 2, 3:

    quem (adulescentulum) corruptelarum illecebris irretisses,

    Cic. Cat. 1, 6, 13:

    stupra dico et corruptelas et adulteria,

    id. Tusc. 4, 35, 75; cf. Suet. Claud. 16:

    via una corruptelae Bacchanalia erant,

    Liv. 39, 9, 3: malae consuetudinis ( gen. subj.), Cic. Leg. 1, 12, 33: mulierum ( gen. obj.), id. Verr. 2, 2, 54, § 134; cf.

    servi,

    id. Deiot. 11, 30.—
    II.
    Meton. (abstr. pro concreto).
    A.
    A corrupter, seducer, misleader:

    nostrūm liberūm,

    Ter. Ad. 5, 3, 7:

    is apud scortum corrumptelast liberis,

    Plaut. As. 5, 2, 17.—
    * B.
    A place of seduction, Front. Aquaed. 76.

    Lewis & Short latin dictionary > corrumptela

  • 8 corruptela

    corruptēla ( conr-), ante-class. also corrumptēla, ae, f. [corrumpo], that which corrupts, a corrupting, corruption, seduction, bribery, etc.
    I.
    Prop. (freq. and class. in sing. and plur.):

    mores hac (sc. cantūs) dulcedine corruptelaque depravati,

    Cic. Leg. 2, 15, 38:

    collapsus est hic in corruptelam suam,

    Plaut. Truc. 3, 2, 3:

    quem (adulescentulum) corruptelarum illecebris irretisses,

    Cic. Cat. 1, 6, 13:

    stupra dico et corruptelas et adulteria,

    id. Tusc. 4, 35, 75; cf. Suet. Claud. 16:

    via una corruptelae Bacchanalia erant,

    Liv. 39, 9, 3: malae consuetudinis ( gen. subj.), Cic. Leg. 1, 12, 33: mulierum ( gen. obj.), id. Verr. 2, 2, 54, § 134; cf.

    servi,

    id. Deiot. 11, 30.—
    II.
    Meton. (abstr. pro concreto).
    A.
    A corrupter, seducer, misleader:

    nostrūm liberūm,

    Ter. Ad. 5, 3, 7:

    is apud scortum corrumptelast liberis,

    Plaut. As. 5, 2, 17.—
    * B.
    A place of seduction, Front. Aquaed. 76.

    Lewis & Short latin dictionary > corruptela

  • 9 stuprum

    stū̆prum, i, n., defilement, dishonor, disgrace.
    I.
    In gen. (so only ante-class.):

    stuprum pro turpitudine antiquos dixisse apparet in Appii sententiis: qui animi compotem esse, ne quid fraudis stuprique ferocia pariat. Naevius: seseque ii perire mavolunt ibidem, quam cum stupro redire ad suos populares,

    Fest. p. 317 Müll.—
    II.
    In partic., dishonor, disgrace by unchastity of any sort, debauchery, lewdness, violation, always implying the infliction of dishonor on the subject, whether male or female, not used of dealings with prostitutes, etc. (opp. pudicitia; cf.: adulterium, incestum; class.): conjugem inlexe in stuprum, Att. ap. Cic. N. D. 3, 26, 68 (Trag. Rel. v. 205 Rib.):

    ubi quis pudenda queritur, ut stuprum,

    Quint. 11, 1, 84:

    probri, stupri, dedecoris argutam,

    Plaut. Am. 3, 2, 2; 3, 2, 17:

    stupra et corruptelae et adulteria, incesta denique,

    Cic. Tusc. 4, 35, 75:

    quod nefarium stuprum non per illum (factum)?

    id. Cat. 2, 4, 7:

    stupri plenus,

    id. Red. in Sen. 6, 13:

    cum stuprum Bonae Deae pulvinaribus intulisset,

    id. Pis. 39, 95; cf.:

    stuprum reginae intulit,

    id. Off. 3, 9, 38; and:

    quamcumque in domum stuprum intulerint,

    id. Par. 3, 2, 23:

    (eum) cum germanā sorore nefarium stuprum fecisse,

    id. Mil. 27, 73:

    erat ei cum Fulviā stupri vetus consuetudo,

    Sall. C. 23, 3:

    qui primo ingentis sumptus stupro corporis toleraverant,

    id. ib. 24, 3: rapere ad stuprum virgines matronasque, id. ap. Non. 456, 15:

    filiae stupro violatae,

    Tac. A. 14, 31; 14, 2; id. H. 4, 44:

    nullis polluitur casta domus stupris,

    Hor. C. 4, 5, 21:

    stupri mercede,

    Ov. M. 2, 529:

    auctor stupri tui,

    id. A. A. 1, 704:

    matronas ad populum stupri damnatas pecuniā multavit,

    Liv. 10, 31, 9 Weissenb. ad loc.; 32, 21; 39, 19; Quint. 11, 1, 84; Suet. Calig. 24; Val. Max. 6, 1, 10:

    stuprum saevi pati tyranni,

    Sen. Herc. Oet. 302:

    Lacedaemonii ipsi omnia concedunt in amore juvenum, praeter stuprum,

    Cic. Rep. 4, 4, 4; Just. 8, 6, 6.—Of animals, Col. 7, 6, 3.— Poet., transf., for the person committing it:

    una Clytemnestrae stuprum vehit,

    i. e. the paramour, Prop. 4 (5), 7, 57.

    Lewis & Short latin dictionary > stuprum

См. также в других словарях:

  • Aegidius Hunnius — the Elder (b. Dec 21 1550 Winnenden d. April 4 1603 Wittenberg) Lutheran theologian and father of Nicolaus Hunnius.Hunnius went rapidly through the preparatory schools of Württemberg, and studied from 1565 to 1574 at Tübingen. In 1576 Jacob… …   Wikipedia

  • CRUX — I. CRUX apud Russos, sollenni osculô tacta, fidei pignus in illa gente maxime sollenne habetur. Quemadmodum de Pelagio scribit Sigebertus, ad A. C. 552. illum insimulatum mortis Vigilii Episcopi Romani tenentem sancta Euangelia et Crucem, publice …   Hofmann J. Lexicon universale

  • DIONYSIA — I. DIONYSIA martyrio apud Alexandriam sub Decio coronata, A. C. 251. II. DIONYSIA matrona Christiana, persecutione Hunerici Vandalorum Regis una cum filio Maiorico, ad necem quaesita, hunc ad mortem raptum sic consolata est, Memento Fili, te… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • HAERERE lateri — dicebantur olim proprie Monitores atque Custodes, viri insignes, quos vert. Heroes filiis, in bellum primum missis, adiungebant, ut comites eorum essent perpetui. Qualem Scipioni Maiori Ennium poetam adscribit Claud. praefat. l. 3. Cons. Stilich …   Hofmann J. Lexicon universale

  • SALIENS — fons est, perpetuô liquore ebulliens, cuiusmodi Salientibus Romanorum olim horti, cubicula, cenacula, balnea, et corruptelae denique omnes (ut conqueritur Frontinus) instructae fuerunt. Ad haec aquas tantâ copiâ inmissas in domos privatas, docet… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • argent — Argent, Pecunia, argentum, les Alquemistes appellent l argent lune. Argent trespur et bien affiné, Argentum pustulatum. Argent monnoyé, Argentum, Nummus argenteus. Vif argent, Argentum viuum. Argent duquel on n a rien osté, Argentum incolume.… …   Thresor de la langue françoyse

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»